|
Dobry.
|
|
|
|
Życzy pan sobie przesunąć rurkę w kuchni teraz, czy może kiedy indziej?
|
|
|
|
Jaką rurkę?
|
|
|
|
Pozwól pan. (Wchodzą do kuchni.) Widzi pan tę kuchenkę?
|
|
|
|
No.
|
|
|
|
Ona stoi daleko od ściany, a powinna stać w rogu, nie?
|
|
|
|
Powinna, oczywiście.
|
|
|
|
No właśnie, ale nie da się jej przesunąć, bo tu jest rura od ciepłej wody. No wie pan, gdyby on szła o tędy, no to wtedy tak. No ale za godzinę wszystko może być w porządku i będzie kosztowało złoty sześćdziesiąt.
|
|
|
|
A nie dałoby się za złotówki?
|
|
|
|
Można. Będzie to szeset.
|
|
|
|
Aha. No dobrze, a powiedzcie mi panowie, skąd wyście wiedzieli o tej rurze w moim mieszkaniu?
|
|
|
|
Ha, bo myśmy ten dom budowali.
|
|
|
|
No to nie mogliście od razu tej rurki dać tam przy ścianie?
|
|
|
|
A nie, nie, nie. Myśmy go budowali według planu. A na planie te rurki to szły właśnie o tak... tak... i tak.
|
|
|
|
O, albo patrz pan na tę ścianę. Zobacz pan, o... krzywa? Krzywa.
|
|
|
|
Hmmm... krzywa.
|
|
|
|
No, ale tak było na planie.
|
|
|
|
Patrz pan tu, chodź no pan. Spójrz pan.
|
|
|
|
No... są drzwi od pokoju pięć centymetrów nad podłogą?
|
|
|
|
Heniek turla kawałek rurki pod drzwiami. Ta po chwili wraca.
| |
|
|
Hmmm... o! Wróciła.
|
|
|
|
He, he. Panie podłoga zwichrowana. No a w łazience ten... kran za krótki?
|
|
|
|
Tak.
|
|
|
|
I woda nie leje się do wanny...
|
|
|
|
Ona leci za wannę.
|
|
|
|
No widzi pan, przecież my wszystko wiemy no.
|
|
|
|
Ale dzisiaj robimy tylko rurki. No to jak, robimy od razu?
|
|
|
|
No chyba tak. Aha panowie, chwileczkę. A może by tak od razu i tę rurę też coś...?
|
|
|
|
No a co pan sobie życzy? Wyżej, niżej? Może tak, co?
|
|
|
|
Bo ja wiem, może...a ile to będzie kosztować?
|
|
|
|
No... ta rura to... to dubeltowo.
|
|
|
|
Tak? Nie to... to ja może tu zasłonkę powieszę.
|
|
|
|
No jak pan sobie życzy.
|
|
|