DIALOGI
Żona towarzysza Winnickiego zabawia się ze swoim kochankiem na obrotowym łóżku. Na to wchodzi Winnicki.
|
Aaa... to mój mąż. | |
| Winnicki wygrzebuje spod kołdry kochanka małżonki i wita się z nim. |  |
|
|
Dzień dobry panu, Winnicki jestem. | |
|
Konstanty Rosopowski. | |
|
|
Bardzo mi miło. Pan się nie ubiera, Wiesia zaraz wróci. (Zwraca się do małżonki.) Żaba! |  |
|
|
Musisz mnie zrozumieć robaczku. | |
|
|
Żabciu oczywiście, że cię rozumiem. | |
|
|
Bo przecież to ty prawda przed dwoma tygodniami... | |
|
|
Oczywiście, że ja. |  |
|
|
Ja byłam zupełnie załamana. | |
|
|
Zupełnie niepotrzebnie. Siadaj. | |
|
|
Przecież żadna kobieta na moim miejscu... | |
|
|
Żadna kobieta nigdy ci nigdy nie dorównywała i nigdy ci nie dorówna. Jesteś najlepsza. Właśnie dlatego przychodzę, żeby zabrać parę drobiazgów. No przecież nie chcesz żeby ludzie powiedzieli, że mnie puściłaś nago i boso z domu. | |
|
|
No... jak to wyprowadzasz się? | |
|
|
Mieszkanie twoje. | |
|
|
z nieco udawanym przejęciem - Robaczku... | |
|
|
Zabieram tylko rzeczy osobiste. | |
|
|
Robaczku... |  |
|
|
Nie dziękuj. Wszystko ci się słusznie należy. Z mebli biorę tak: komplet stołowy... | |
|
|
Oho... | |
|
|
Biedermajera, oczywiście biurko z fotelem, Matejkę... | |
|
|
Mhmmmm.... | |
|
|
Dwóch Malczewskich... | |
|
|
Nie... jednego Malczewskiego... jednego. | |
|
|
Jednego Malczewskiego to ja znam na Matejki osiem, Żaba!!! Dalej tak... | |