DIALOGI
Kotek wyciąga swoim dźwigiem szafę, z której zaczynają wylatywać różne klamoty.
|
He, he. Zobacz jakie klamoty lecą. O! Znowu! Ha ha ha! |  |
|
Tato, przecież to nasza szafa. | |
|
|
Taaak... Co?! Ty! Ty ofermo, jak ty ten dźwig prowadzisz?! To można bez dźwigu, na parter! | |
|
Co?! | |
|
|
Zostań z tym! | |
| Na hak od dźwigu Manc zawiesza tajemnicza skrzynię, z której wniesieniem miał wcześniej problem. | ||
|
Do góry, ostrożnie! | |
| Skrzynia się otwiera. W środku leży robot przypominający kobietę. | ||
|
Na każdego przyjdzie jego kolej. | |
|
W imię ojca i syna, tyś widział? W skrzyni był trup kobiety. To wampir. | |
|
|
Jak to trup? Przecież mówiła. | |
|
|
O powiedziała tylko raz a więcej już nic, ani słowa. | |
|
Co się stało? | |
|
|
W skrzyni jest trup. Trup młodej kobiety. | |
|
|
Jak to trup? Przecież się odezwała. |  |
|
|
Tak? A co mówiła? | |
|
|
Yyy... co mówiła? Yyy... że na każdego przyjdzie jego kolej... tak powiedziała. | |
| Anioł puka do drzwi Manca. | ||
|
|
Dobry. Dowiedziałem się właśnie o zawartości pańskiej skrzyni i jako gospodarz żądam wyjaśnień. | |
|
|
Proszę, niech pan wejdzie. | |
| Anioł wchodzi, do drzwi podbiegają Majewscy i podglądają Manca, który demonstruje gospodarzowi zawartość skrzyni. | ||
|
|
Dobrze. To mi wystarczy, to mi wystarczy proszę pana, całkowita dyskrecja. Może pan liczyć na moje zaufanie. | |
|
|
Dziękuję bardzo. Dziękuję. | |
|
|
do wychodzącego Anioła - No i co? Trup? | |
|
|
Pan Manc to wielki człowiek. (Gwiźdże.) Niestety na razie nic więcej nie mogę powiedzieć.... eeee.... | |