DIALOGI
Docent Furman wiesza broń na ścianie. Rozlega się pukanie do drzwi.
|
Proszę! | |
|
Dzień dobry. | |
|
|
Dzień dobry. | |
|
|
Bardzo pana przepraszam, jestem sąsiadką przez ścianę. |  |
|
|
Tak? Furman jestem, miło mi bardzo. | |
|
|
Mnie również, Lewicka. | |
|
|
He, he... przepraszam, czy mam... mogę w czymś pomóc? | |
|
|
Czy mógłby mi pan wstrzelić kołek? | |
|
|
Proszę? | |
|
|
Pan ma tyle karabinów, a w te ściany no nic nie wchodzi. | |
|
|
Tak, faktycznie. A ma pani kołek? | |
|
|
Tak mam. | |
|
|
Poproszę. | |
|
|
podając Furmanowi kołek - Proszę bardzo. | |
|
|
Zaraz zobaczymy. Zaraz sprawdzimy. Niech pani tam przytrzyma ręką na końcu lufy. | |
|
|
Tu? | |
|
|
Tak, tak, tak. Ma pani? | |
|
|
Mam. | |
|
|
Ooo... to za mały kaliber. To się nie nadaje. Musiałby być grubszy. Taki jak o... ja wiem... no, jak ten palec. To by wtedy... moglibyśmy wtedy walnąć. |  |
|
|
Aha. Żałuję bardzo. Wie pan, przyszłam do pana, bo pan ma taki przyzwoity wygląd. Naprawdę. Reszta to straszna hołota! | |
|
|
Stra... cicho! Tu ściany mają uszy. | |
| A w pomieszczeniu podsłuchowym Stowarzyszenia "Grunwald". | ||
|
Słyszysz? On już wie. |  |
|
No niestety. Ale to nic, teraz go przyskrzynimy. Ma karabin, sam powiedział. | |
| W mieszkaniu Furmana. | ||
|
|
Gdyby ta strzelba umiała mówić, to... to co by powiedziała? | |
|
|
Hmmm... Ona miała służyć w osiągnięciu profesora. | |
|
|
Chciał pan zastrzelić profesora?! | |
|
|
Nie. Ten profesor to właśnie ja. | |
|
|
Hy! Chciał pan popełnić samobójstwo? | |
|
|
Nie, nie. Skąd. Chciałem po prostu zostać profesorem zwyczajnym. | |
|
|
Och, dla mnie... dla mnie to pan jest profesorem nadzwyczajnym. | |
|
|
Właśnie przez nadzwyczajnego chciałem przeskoczyć. | |
| A panowie wciąż nasłuchują sytuację w mieszkaniu Furmana. | ||
|
|
Stary. Czy oni czegoś nie szykują? Co to ma znaczyć, że on chciał przeskoczyć nadzwyczajnego? | |
|
|
Tak dokładnie to Ci nie powiem, ale mniej więcej to oznacza, że awans dla każdego i dwie grupy wyżej. | |
|
|
Ale dla każdego? | |
|
|
I wczasy, co najmniej w Bułgarii. | |
|
|
A najwyżej w Jugosławii. | |
|
|
I tak dalej. | |
|
|
Dla każdego. | |
| Furman popija herbatkę z sąsiadką przez ścianę. Kołek jak widać to tylko pretekst do... | ||
|
|
Nie, nie, nie. Proszę tak przez chwilę zostać. O tak, tak, tak. Tak z profilu przypomina mi pan zupełnie Gregory Pecka. Naprawdę, kobiety chyba szaleją za panem? |  |
|
|
Nooo.... | |
|
|
No, no, no. Tak, tak. Ja wiem, ja wiem. Uwodziciel z pana, tak. Nie! Niech się pan nie zbliża! Bo ja się pana boję. | |
|
|
Przecież ja się nie ruszam. | |
| A podsłuchujący od razu komentują. | ||
|
|
Może i terrorysta, ale zdrowie to swoją drogą on ma. Ile on ma lat? | |
|
|
No nie wiadomo dokładnie, ale gdzieś po osiemdziesiątce. | |
|
|
I patrz jak on się do niej zabiera, jakby miał dwadzieścia. | |
|
|
Hmm... Tobie tylko jedno w głowie. A może oni jakiś spisek knują? | |
|
|
Może i knują, ale jak takie knucie konserwuje. Ja tam jak przejdę na emeryturę, to się chyba też zapiszę do opozycji. | |