DIALOGI
I oto widzimy czyściutki blok, z rabatami pełnymi kwiatów w koło, z odmalowaną klatką wejściową. Pod blok podjeżdża śmieciara.
|
Panie gospodarzu! No czemu kubły nie wystawione? | |
|
targając kubeł - Zaraz, zaraz. |  |
|
|
Długo jeszcze będę czekał? | |
|
|
Już, już. | |
|
|
Oj nie śpieszy się pan panie gospodarzu, nie śpieszy. | |
|
|
A jeszcze mi trochę nie idzie. I gotowe. | |
|
|
No. | |
|
Panie Cichocki, pies docenta narobił na moją wycieraczkę, niech pan to zaraz posprząta. | |
|
|
Już idę, oczywiście. | |
|
Panie gospodarzu! Strasznie brudny ten korytarz. Schody trzeba posprzątać, dzieci sobie ręce pobrudzą. | |
|
|
Zaraz zmiotę. | |
| Kotek schodząc po schodach z premedytacją strzepuje popiół z papierosa wprost na schody. Cichocki w przeciwieństwie do swojego poprzednika oczywiście zaraz zamiata. Zamiata chodnik przed blokiem, prezes spółdzielni klepie go po plecach. |  |
|
|
Mam dla mieszkańców Alternatywy cztery dobrą nowinę. Zjazd burmistrzów świata postanowił wziąć wasz dom pod specjalną opiekę. Wiążą się z tym poważne fundusze. Ich rozdziałem zajmie się nowy kierownik osiedla. Oto on! |  |
| Wskazuje oczywiście na stojącego za drzewami Anioła, który "odstrzelony" w marynarce, pykając cygaro przygląda się okolicy. |  |
|