DIALOGI
Teren budowy. Wszyscy ostro budują. Maniek usiłuje wjechać taczkami pełnymi cegieł po podjeździe. Taczki przewracają mu się a co za tym idzie, wszystko ląduje na ziemi.
|
Mówiłem, że to od malucha cholerstwo! | |
|
Panowie! Co tutaj taki ruch? | |
|
|
Normalnie panie, budujemy! | |
|
|
Ta? A co się stało? | |
|
|
Budujemy! | |
|
Nic się nie stało. Dom do planu tegorocznego nie wszedł, ale zostanie wykończony przed terminem w ramach zobowiązania załogi. | |
|
|
Acha. | |
|
|
Jako prezent na urodziny prezesa. | |
|
|
chórem z Kołkiem - A kiedy się urodził?! | |
|
|
No to miesiąc będzie naprzód nie? | |
|
|
Miesiąc, miesiąc. Za miesiąc. | |
|
No to na górę! Na górę! | |
|
O panowie! Widzicie? Widzicie co się tu dzieje? Ja jestem pełen najgorszych przeczuć. Przecież to dopiero teraz zostanie skopane w takim pośpiechu, tak do końca. Panowie widzicie tutaj, ja przygotowałem taki list protestacyjny, uroczyste zrzeczenie się mieszkań. Proszę to podpisać i traktować jako obowiązek absolutnie obywatelski. |  |
|
|
chrząkając - Yyy... w zasadzie to pan ma rację... | |
|
|
Tak. | |
|
|
... tylko moim zdaniem trzeba najpierw poczekać, aż to wszystko zbudują a potem będzie widać ile tych usterek, jakie. | |
|
|
No... wie pan... | |