DIALOGI
Ewa Majewska idzie do Pałacu Kultury. Furman śledzi ją. Wchodzi za nią do restauracji, siada przy stoliku. Podchodzi kelner.
|
Szanowny pan życzy? | |
|
Proszę szklankę herbaty. | |
|
|
Aha, z rumem. | |
|
|
Nie, nie. Z cukrem. | |
|
|
Z cukrem nie ma, jest z rumem. | |
|
|
Aha, no to może kawę. | |
|
|
Po irlandzku, czy po szwedzku? | |
|
|
Jest jakaś różnica? | |
|
|
O! Po irlandzku jest z whisky, a po szwedzku z koniakiem. | |
|
|
Ja może poproszę o wodę mineralną. | |
|
|
Woda raz. Co do tego? | |
|
|
Do tej wody? No... szklankę. | |
|
|
Na szklanki nie podajemy. Może być pięćdziesiątka albo pół litra. | |
|
|
To ja może przedtem coś zjem. | |
|
|
Proszę bardzo, jest indyk. Po bretońsku, po cygańsku, po portugalsku. Indyk a'la flaczki, indyk a'la łosoś, indyk a'la szynka. | |
|
|
No to już może jak pan uważa. | |
|
|
A co do wódeczki, zamówimy pół litra. |  |
| Furman zaskoczony, nie ma siły protestować. | ||