DIALOGI
Tekla spaceruje z Kierką, pchając go na wózku.
|
Czasem tak sobie myślę, co ja bym robił bez pani. Pani taka dobra dla mnie. | |
|
Eee... jest też o czym mówić... Ci państwo co z panem mieszkają to robią przecież to samo. |  |
|
|
Aaa... rano dają śniadanie i wystawiają przed dom. A potem dają obiad i znowu wystawiają przed dom. A o nas to mówią, że powinniśmy si pobrać bo cała kamienica nas obgaduje. Ale gdzie ja tam do pobrania... (Tekla w tym momencie zasmuca się.) Pani Teklo, ja nie chciałem powiedzieć nic przykrego. Naprawdę nie chciałem. To oni tak śmieją się z nas, niech się pani nie gniewa pani Teklo. | |
|
|
Ale ja sie nie gniewam. | |
|
|
Nie rozumiem. | |
|
|
Cóż tu jest do rozumienia? Widzi pan panie Antoni bo to, to byłby mój pierwszy ślub. Ja całe życie o tym marzyłam. | |
|
|
Pani Teklo, ale ja muszę pani coś wyznać. | |
|
|
Wszystko, wszystko panie Antoni. | |
|
|
Widzi pani, ja już miałem żonę i... i inne tam tego... | |
|
|
Nie szkodzi Antoni. Mężczyzna to nawet powinien mieć doświadczenie, to bardzo dobrze. | |
|
|
Teklo... pani... ty naprawdę tak? Bo widzi pani ze mnie to już kiepski mężczyzna. | |
|
|
Kochany. Jesteś najcudowniejszym człowiekiem na świecie! Będziemy mieszkać razem, będę się tobą opiekować, ach jaka się czuję młoda! A... a w ogóle, to czy ja ci się podobam? | |
|
|
potakując - Aaaa... aaaa! | |
| Balcerek rozmawia z Kierką przed blokiem. | ||
|
To nie ma żadnego znaczenia. A wiesz pan co ma znaczenie? | |
|
|
No co? | |
|
|
Dodatkowy przydział z okazji weseliska. Dostaniecie państwo dwadzieścia flaszek gorzałeczki, parę kilo mięcha pierwszej, drugiej grupy. A złote obrączki... i jesteście państwo ustawieni ca nowej drodze życia. Żeby tak jeszcze pan Furman ochajtnął się z Ewą od Majewskich, a Manc z Zosią od profesora, to mamy tak! | |
|
|
Ale... | |
|
|
Możemy gwizdać na kartki przez cały rok. | |